ในสามก๊กกำลังพลแค่หลัก 3 หมื่นของจิวยี่ เมื่อเทียบกับ 3 แสนของโจโฉ ถือว่าห่างกันหลายช่วงตัว ซึ่งถ้าขาด “กลลวง” อันปราดเปรื่องและ “ความใจเย็น – หยั่งรู้” ของ “ขงเบ้ง” แล้ว ทัพเล็กของจิวยี่คงแหลกเป็นจุณ ลองวางตัวละครเล่นๆถ้าเปรียบ “ทิโมธี ไกธ์เนอร์” ขุนคลังผู้ที่จำเป็นต้องหยั่งรู้ ให้ได้เหมือนขงเบ้งจะมีกลลวงเชิงจิตวิทยา หรือ กลไกเชิงคุณภาพประการใดที่จะฟื้นภาคการเงินของเศรษฐกิจสหรัฐได้บ้าง
ในแง่วิชาการถ้าไม่ลดดอกเบี้ยก็คงต้องอุดเงินรัฐเข้าไปซื้อตราสาร, พันธบัตรรัฐบาล หรือหุ้นกู้เอกราชคงพอเป็นไปได้ แต่จิตวิทยาทีเด็ดที่จะคลายเงื่นให้ตัวเองดูเหมืนจะเป็นการแสดงสปิริตรับเงินเดือนครึ่งเดียวเพื่อแก้ต่างไปในตัวว่าไอ้ที่เลี่ยงภาษีเมื่อสมัยทำงาน IMF น่ะไม่ได้ตั้งใจหากแต่มึนๆ ไปนิดหน่อย ยอมเฉือนเนื้อตัวเองแบบนี้ก็เรียกว่า “เป็นงาน” ว่าแต่ว่าจะได้ผลกับกรณีรีดภาษีที่ดินและสิ่งปลูกสร้าง ภาษีมรดกของรัฐบาลมั้ย นี่สิต้องรอลุ้น
-ทิชา สุทธิธรรม-
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น