“เจ้าเงาะ และ ผองเพื่อน”

สยามรัฐ 31 ก.ค. 2552

ดิฉันได้มีโอกาสไปซื้อผลไม้ของพี่น้องเกษตรกรที่หน้าลานคนเมืองกรุงเทพมหานครมาค่ะ ในรายการเช้านี้....ที่หมอชิตนอกสถานที่ ที่นั่นมีมหกรรม “ช่วยไทยซื้อผลไม้ไทย สดจากสวนเกษตรกร” เป็นการระบายสินค้าเกษตรที่ผลผลิตจะออกมามากในช่วง ก.ค. – ส.ค. นี้โดยเฉพาะค่ะพี่น้อง

“มังคุด” ราคากิโลกรัมละ 12 บาท “เงาะ” ราคากิโลกรัมละ 10 บาท ลองกองแบบร่วงๆ แต่กินได้ 7 กิโล 100 บาท ยังไม่ทันจะกว้านซื้อ คุณพี่เกษตรกรก็เชิญชวนปอกเปลือกให้เสร็จสรรพพร้อม “เปิบ” อิ่มตั้งแต่ยังไม่เข้า “รายการ” !! (มากไปก็เป็นทุกข์ น้อยไปก็เป็นทุกข์)

เท่าที่สอบถามต้นทุนราคาของเจ้าเงาะที่มาจากสวน ก็ประมาณ 9 บาท นิดๆ บวกค่าขนส่งมาขายที่กทม. ขายที่ 10 บาท เกษตรกรบอกว่า “เนี่ย มันแค่เท่าทุนนะครับ” แต่ก็ยังเป็นทางเลือกที่ดีกว่า ขายแถวที่สวนแล้วพ่อค้าคนกลางมารับ เพราะนั่นแปลว่าจะได้แค่กิโลละ 7-8 บาท เท่านั้นเอง แปลเป็นไทยแบบไม่สุภาพ คือ “ถูก กดราคา” (Verb to be + Verb ช่อง3) ในอดีตแบบไม่รู้เวลาเกิด ฮะ..ฮ่า (คนละเรื่องกับผงของกรรม)

สรุป คือ ถ้าไม่ขายในปริมาณที่ “มากท่วมหัว” ขาดทุนชัวร์ไม่มั่วนิ่ม นอกจากผลไม้ของ ชาวใต้ ที่ล้นตลาดแล้ว ยังมีประเด็น “องศาที่แตกต่าง” ให้ชวน ขบคิดค่ะ

เนื่องมาจากแผ่นดินที่ตั้งเป็นเหตุ เส้นละติจูด – ลองติจูด จะมาเร็ว – ช้า กว่าทางภาคตะวันออกก็สุดแท้แต่ คนใต้บ่นว่ากว่าผลไม้ใต้จะออกมา คนไทยก็กินของภาคตะวันออกกันจนอิ่มตัวแล้ว

เฮ้อ..... ดูผิดที่ผิดเวลาไปซะหมดแบบนี้เห็นบ่นกันดีนักล่ะเอาเข้าจริง ก็หยอดรัฐมาหน่อยนึง แต่ความหมาย “ซึ่ง” กินใจ “จัดบ่อยๆ นะคร๊าบ ท่านนายกฯ” ผ่าง!!! สู้มั้ยค่ะท่าน
-ทิชา สุทธิธรรม-
**************************************