สยามรัฐ 24 ส.ค. 2552
เหตุการณ์ดีๆ ในเชิงความสัมพันธ์ทางการฑูตที่เพิ่งจะเกิดขึ้นแบบช็อกสายตา คอการเมืองต่างประเทศไม่น้อย นั่นคือ กรณี สว. สหรัฐ จิม เวบบ์ที่ถูกส่งตรงมาเพื่อเจรจา กับ พล.อ. อาวุโสตานฉ่วย เรื่องของฝรั่งเจ้าปัญหา นายจอห์น เย็ตเตอร์ ที่เหมือน โชคดีมาโปรด
ก่อนหน้านี้ นายคนนี้ ดันทะเล่อทะล่า ว่ายน้ำ เข้าไปในบ้านพักของนาง อองซาน ซูจี ผู้นำการเคลื่อนไหวประชาธิปไตยของพม่า ที่ “ซวย” และ “งานเข้า” ผิดที่มาตลอด ผลคือ นางซูจี ถูกยืดเวลาการถูกกับบริเวณต่อ นายเย็ตเตอร์ ซึ่งตอนแรกถุกตั้งข้อหา และอาจได้รับโทษจำคุก 7 ปี หรือ ไม่ก็ถูกทางการพม่าลงโทษ โดยใช้แรงงาน (ผลของกรรม = ผลของการกระทำ)
แต่ลีลา “สาลิกาลิ้นทอง” ขั้นเซียนของ จิม เวบป์ นั้น กลับสามารถคลี่คลาย และละเว้นโทษให้นาย เย็ตเตอร์ แถมได้บินกลับอเมริกา ใช้ชีวิตได้อย่างปกติ (มธุรสวาจา)
คนที่ต้อง “ชดใช้” ในสิ่งที่คุณฝรั่งทะลึ่งทำไว้ (จะด้วยการเตรียมการหรือไม่เจตนาก็ตาม) ก็คือ นางซูจี ที่ต้องถูกกับบริเวณต่อไปอีก และเชื่อแน่ว่าถ้าถึงกำหนดปีครึ่งก็อาจมี “เหตุ” ให้นางต้อง ถูกกักออกไปอีก ซึ่งยังไม่รู้ว่าเหตุการณ์นั้นจะคืออะไร เป็น “แพะ” ซ้ำซาก
พูดง่ายๆ กับแค่ฝรั่งคนเดียว พม่าก็คง “หยวนๆ” ให้อเมริกา ดีกว่าสร้างความเกลียดชัง จนต้องถูกมติ “คว่ำบาตร” ไม่รู้จบ แต่วิธีของอเมริกาคงแยกยลกว่า เพราะตอนนนี้กำลังตั้งท่า “รอกล่อม” พม่าอีกรอบขอให้ปล่อยตัวนักเคลื่นไหวประชาธิปไตย รวมถึงนางซูจี ด้วย
แม้ทุกอย่างต้องใช้เวลา ก็ถือว่า “น่าจับตา” เพราะ “พม่า” จะ เอาด้วยมั้ย ถ้าเอา ก็หมายถึง การเลือกตั้งครั้งต่อไป รัฐบาลทหารพม่ามีสิทธิ์ พ่าย แก่ นางซูจี แต่ถ้าไม่เอาด้วย พม่าก็อาจจะต้อง “โดดเดียว” ต่อไป พม่า ถือเป็น “เซียน” รุ่นใหญ่ ต่อให้ Home Alone แค่ไหน ก็คงไม่ Home Sick !! ด้วย “อัตตา” อันยากยิ่งที่จะยอมฟังใคร !!
(ทิชา สุทธิธรรม : Twitter@Ticha4tv)
**************************************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น