“เรียนรู้ ดูอดีต”

สยามรัฐ 17 มี.ค. 2552

น่าแปล ที่สิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงที่ผ่านมาแล้วในชีวิต เราจะเรียก “มัน” ว่า “อดีต” และคำว่า “อดีต” นี้เอง มักจะไม่ใช่เรื่องที่คนอยากจดจำ นอกซะจากคนๆ นั้นยังคงมี “ความสุข” “ความภูมิใจ” ในอดีตนั้น แต่นั่นก็ยังน้อยกว่าคนจำนวนมากที่เคยมี อดีต “อันขมขื่น” และ “ฝืนลืมไม่ลง”

“อดีต คือ ความหลัง ที่ฝังจิต
อาจถูก - ผิด ดี – เลว หรือเหลวไหล
เป็นบทเรียน อย่างดี ที่สอนใจ
เพื่อแก้ไข พฤติกรรม ที่ทำมา”
(พระครูปลัดสิทธิวัฒน์ : หลวงพี่น้ำฝน)
แปลความว่า
“The Past might be an old story that is hard to forget,
It could be right or wrong , good or bad, and lost sometimes,
Yet it could be the best lesson for us to learn,
To correct and change same old behavior.”
(ทิชา สุทธิธรรม)

“อดีต” เรา “ลบ” มันไม่ได้ แต่เรา “ลืม” มันได้ ถ้ามันบั่นทอนจิตใจกัน จะจำไปทำไม..


- ทิชา สุทธิธรรม-
************************************************