สยามรัฐ 1 เม.ย. 2552
ทำเอาชาวโลกต่างตะแคงหูฟ้งกันครั้งใหญ่เมื่อ “จีน” สร้างกระแสข่าวใหญ่ที่ถ้าเป็นจริงได้ก็คงจะสมใจ “จีน” มั่กๆ นั่นคือ “ดอด” ไปเสนอ Idea กับคณะกรรมการกองทุนการเงินระหว่างประเทศหรือ “IMF” ในช่วงจังหวะเวลาที่ไอเอ็มเอฟกำลังล่าเงินระดมทุนจากทั้งประเทศสมาชิก โดยเฉพาะกลุ่มสหภาพยุโรป (EU) “จาคะ” (การให้เพื่อเป็นทานอย่างเต็มใจ) เพราะหวังจะเอาไปกับประเทศกำลังพัฒนาที่เดือดร้อนและอยากจะ “กู้เงิน”
จีนใช้โอกาสนี้เสนอว่า ควรจะมีเงินสกุลใหม่ขึ้นมาบรรเทาหรือใช้แทน “ความเสี่ยง” ที่เกิดจาก “ดอลล่าห์สหรัฐ” เพราะความอ่อนแอของ “ดอลล่าห์” ที่เห็นชัดเจนว่าไม่สามารถจะแข็งค่าถาวรได้ “ผันผวน” ขึ้นมาเมื่อใดจิตใจของประเทศที่มีเงินถุงเงินถัง (ทุนสำรองระหว่างประเทศ) ที่ถูกเก็บเป็น “ดอลล่าห์” ก็เสี่ยง “ผันผวน” แบบเอาแน่ไม่ได้
ดังนั้นจะเสี่ยงกันอยู่ทำไม มาใช้สกุลเงินที่มีลักษณะผ่อนคลาย ผสมลักษณะอันโดดเด่นของค่าเงินหลายๆ ชาติที่อยากจะมี “เอี่ยว” ด้วยดีมั้ย จะได้เป็น “ผลประโยชน์ร่วมกัน”
โดยหลักการก็ดูเหมือนจะ Perfect…ถ้าคิด “บวก” หรือ “คิดไปข้างหน้า” อย่างเดียว ปัญหา คือ เมื่อยามเศรษฐกิจ “ตกสะเก็ด” ประเทศสหรัฐฯไอจาม ยังพอตามหา “จำเลย” ของเรื่องถูกว่า เป็นเพราะความหละหลวมของระบบการเงิน และเก็งกำไรค่าเงิน “ดอลล่าห์” หลับหูหลับตาก็ยัง “โทษ” ว่าอเมริกาผิด
แต่ถ้ากลายเป็น “ธุรกรรมหมู่” เชิดชูทุกค่าเงิน เขย่าๆ จนลงตัวเป็นเงินสกุลใหม่ ถ้าความแน่นอน “หดหาย” ป่วนเศรษฐกิจใหม่อีกรอบจะ “ตรวจสอบ” ว่า “ใครผิด” นอกจากจะ “เสียจริต” เพราะต้อง “จ้องตา” สอบกันเอง ร่วมหอลงโลง กันแล้วยังต้อง “เซ็ง” ใครจะ “เต็ง” รับผิดชอบต้อง “สอบ” กันนาน!! สามัคคีธรรมอาจไม่นำพา เสมอไป...
-ทิชา สุทธิธรรม-
********************************************************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น